وبلاگ

دیابت یکی از گسترده ترین بیماری های متابولیکی در جهان به شمار می رود. بنابر گزارش امار سازمان بهداشت جهانی در صورتی كه میزان شیوع چاقی در همین سطح كنونی ثابت بماند، تعداد مبتلایان به دیابت نوع IIدر سال2000 از میزان2.8% یعنی 171 میلیون نفر به 4.4%یعنی به 366 میلیون نفر تا سال 2030 افزایش می یابند.به صورت دیگری نیز این گزارش اورده شده است که، هر ده ثانیه یک نفر در اثر ابتلا به دیابت جان خود را از دست می دهدو هر ده ثانیه دو نفر به این بیماری مبتلا می شوند.

دیابت شایعترین بیماری غیر واگیر در ایران است. شیوع ان در کشور ما سه تا پنج درصد یعنی معادل دو تا سه و نیم میلیون نفر از جمعیت کل کشور است. این رقم شامل کسانی است که یا مبتلا به این بیماری یا مستعد ابتلا به ان هستند(16). بروز دیابت در ایران رو به افزایش است.طبق مطالعات اخیر 23-14%ایرانیان بالغ بالای 30سال دیابتی هستند یا دچار عدم تحمل گلوکز(IGT)[1]می باشند، که تقریبا 25% موارد IGT در اینده دچار دیابت می شوند.طبق امار ارائه شده حدود 6-5% افراد 69-3 ساله در شهر تهران مبتلا به دیابت هستند(75).

کاهش فعالیت بدنی در جوامع با افزایش شیوع دیابت نوعII مرتبط است. خانم ها مهناز لنکرانی و فرزانه زاهدی، دو تن از محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران معتقدند،مطالعات در ایران، حاکی از کمبود تحرک بدنی به ویژه در زنان است. مطالعات انان روی 135 بیمار دیابتی نشان داد، 90% زنان دیابتی ایرانی در اوقات فراغت بی تحرک هستند و میزان وقت صرف شده برای فعالیت بدنی در اوقات فراغت بسیار کم است(2).

بنا به گفته دكتر مادلین فرنستورم(Madelin Fernstorm)، رئیس مركز كنترل وزن دانشگاه پیتزبورگ، ورزش به كنترل قند خون كمك می‌كند و نیاز به دارو و انسولین را كاهش می‌دهد. براساس مطالعات گسترده در سال 2001 تحت عنوان “برنامه پیشگیری از دیابت”، نشان داده شد که ورزش می ‌تواند روند پیشرفت منجر به دیابت نوع IIرا كندتر سازد(3).

دكترآلبرایت(Ann Albrighte)ازدانشگاه كالیفرنیا و رئیس بخشبرنامه پیشگیری و كنترل دیابت می‌گوید: “می‌توان از روند ابتلا، با ورزش پیشگیری بهعمل آورد.”(24).

ورزش درمانی در افراد مبتلا به دیابت نوعII ،بالقوه درمان موثری برای خود بیماری است، میزان قند خون با ورزش ملایم بهتر كنترل می

 شود،زیرا فعالیت ورزشی، حساسیت به انسولین را افزایش می دهد. عضله اسکلتی محل عمده مقاومت به انسولیناست،که تمرین های ورزشی، حساسیت انسولین در این بافت را بهبود میبخشد. براساس مطالعات جدید حتی میزان نسبتا کمی ورزش و ایجاد تغییر سالم دررژیم غذایی می تواند بروز دیابت را در بزرگسالان به تاخیر بیندازد(39).

دراین تحقیق برآنیم تا اثر تمرین را برروی فاكتورهای متابولیك فرد بررسی كرده و با توجه به دو گروه پره دیابتو دیابت، نتایج را در این دو گروه بررسی و مقایسه کنیم. و در نهایت به سوال اساسی تحقیق پاسخ دهیم که ایا هشت هفته تمرین هوازی منتخب بر روی نیم رخ متابولیک زنان پره دیابت و دیابت موثر است یا خیر؟

اهمیت و ضرورت پژوهش:

جهان در حالی وارد قرن بیست و یکم شد که بیش از یکصدو چهل میلیون نفر مبتلا به بیماری دیابت بودند. در این میان سهم کشور ما حدود سه و نیم میلیون تا چهار میلیون نفر دیابتی است. در روز جهانی دیابت (بیست و سوم ابان برابر با چهاردهم نوامبر) فدراسیون جهانی دیابت اعلام کرد، هزینه های مهار و درمان دیابت، ده درصد بودجه ملی بهداشت جوامع را به خود اختصاص می دهدو نیمی از ان صرف درمان عوارض مزمن دیابت می شود. این در حالی است که متخصصان و کارشناسان پیوسته در باره روند رو به رشد بیماری دیابت در کشورمان به عنوان شایعترین بیماری غدد درون ریز در دهه های اخیر هشدار می دهند.

بیماری دیابت یکی از سه عامل اول مرگ و میر در دنیاست. بیماریزایی این عارضه چه از نظر هزینه های درمانی و چه ازجهت از کار افتادگی بسیار بالاست ویکی از عمده ترین مسائل بهداشتی درمانی در جوامع به شمار می رود. از سوی دیگرهمراهی ان با چاقی و افزایش چربی خون، احتمال ایجاد بیماری قلبی عروقی را به عنوان اولین عامل مرگ و میر در انسان به شدت افزایش می دهد. از این رو تاکید و توجه وزارت بهداشت و سازمان های مسئول کشور تنها محدود به بیماری دیابت نبوده و در زیر مجموعه این توجه بر اهمیت کنترل و پیشگیری از چاقی و اموزش مهارت های زندگی نیز تصریح شده است. بیش از بیست در صد کودکان ایرانی که در سنین مدرسه هستند اضافه وزن دارند که به دلیل تغذیه نادرست است و می تواند زمینه ساز دیابت نوع دو باشد.در برنامه کشوری غربالگری و مهار بیماری دیابت مشخص شده که پانزده درصد مردان و سی درصد زنان دچار اختلال تحمل گلوکز هستند(16).

با توجه به کاربرد روز افرون پلیمرها در صنایع مختلف و از آنجایی که همواره استفاده از موادکمتر ایده آل تر می باشد، برای صنعت بسیار با اهمیت است که روشی برای کاهش مقدار ماده مصرفی در فرآیند تولید قطعه ابداع کند لذا استفاده از فوم های پلیمری در بخش های مختلف زندگی مردم گسترش فراوانی پیدا کرد. فوم ها که پلیمر اسفنجی یا منبسط شده نیز خوانده میشوند، موادی هستند که حجمِ آنها به دلیل حضور سلولهای زیاد در تودهشان افزایش و چگالی ظاهریِ آنها نیز کاهش یافته است. معمولا پلاستیک های فوم شده به روش های متداول، خواص مکانیکی بسیار ضعیف تری نسبت به پلاستیک های فوم نشده دارند. بنابراین برای کاربردهایی که به استحکام کششی بالا یا سفتی مناسب نیاز است فوم های معمولی گزینه مناسبی نیستند. در این مواقع فوم های میکروسلولا می توانند جایگزین مناسبی برای پلاستیک های فوم نشده و فوم های معمولی باشند.
فوم میکروسلولار به فوم هایی از مواد ترموپلاستیک اطلاق می شود که چگالی سلولی آنها در محدوده و اندازه سلول های آن در حدود 10 میکرون باشد. دلیل برتری فوم های 10میکروسلولار بر فوم های معمولی اندازه سلول های آن میباشد.
فرآیند تولید فوم میکروسلولار که در دو دهه ی اخیر رشد زیادی داشته و توجه بسیاری از محققین رشته ی پلیمر را به خود جذب کرده است اولین بار در سال 1984 در آمریکا و در دانشگاه ماساچوست ابداع شد
در واقع در آن زمان هدف تولید فیلم میکروسلولار برای استفاده در صنایع بسته بندی بود تا حجم پلیمر مصرفی را در صنعت بسته بندی کاهش دهند. در این راستا تولید پلاستیکی که مواد مصرفی آن کمتر باشد اما خواص مکانیکی آن افت نداشته باشد مورد نظر بود در نتیجه ایده تولید فوم های میکروسلولار برای اولین بار متولد شد. با این فوم ها می توان به عنوان مثال حدود 100 سلول در یک ضخامت 1 میلیمتری ایجاد کرد و انتظار استحکام معقولی داشت. با ایجاد این حباب ها درون پلیمر ضمن کاهش مقدار ماده مصرفی بدلیل اینکه این حباب ها از نقص های موجود در ساختار پلیمر کوچک تر است به یک سری خواص منحصر به فردی نیز می توان دست یافت.

با تهیه فوم های میکروسلولار علاوه بر اینکه وزن و مقدار ماده مصرفی کاهش می یابد، مقاومت ضربه نسبت به پلاستیک فوم نشده تا پنج برابر افزایش می یابد، در چقرمگی پلیمر نیز افزایشی تا 5 برابر مشاهده می شود، عمر خستگی پلیمر نسبت به پلاستیک فوم نشده تا 14

 برابر می تواند افزایش یابد و همچنین پایداری حرارتی پلیمر نیز بهبود بخشیده می شود [4-2]. البته خواص اشاره شده در چگالی بالای سلول ها

بدست می آید. همچنین وجود حباب های کوچک در پلیمر می تواند از رشد ترك در پلیمر جلوگیری کند و با کند کردن نوك ترك انرژی رشد ترك را افزایش دهد. وجود این سلول های کوچک چگالی پلیمر را می تواند تا 75 درصد یا بیشتر کاهش دهد.
با وجود خواص منحصر به فرد ذکر شده، پلاستیک های میکروسلولار می توانند در صنعت اتومبیل و صنایع هوافضا و به عنوان قطعات سبک و مستحکم استفاده شوند. همچنین از فوم های میکروسلولار در لوازم ورزشی ، تولید غشاها ، لوازم خانگی، عایق های الکتریکی و حرارتی و … نیز استفاده شده است .
واضح است که استفاده از فوم های میکروسلولار بسیار مقرون به صرفه است اما اینکه به صورت گسترده ازفوم های میکروسلولار استفاده نمی شود بیشتر به دلیل سخت بودن تولید آنها می باشد. با این وجود اخیرا
تولید فوم میکروسلولار به زمینه ای جالب توجه برای محققان و شرکت های تجاری تبدیل شده و روز به روز روش های جدیدتر و کارامدتری را برای تولید اینگونه مواد شاهد هستیم .
هدف این پروژه تهیه فوم میکروسلولار و بررسی فوم پذیری و مورفولوژی نانوکامپوزیت بر پایه PP/EPDM/MWCNT به روش ناپیوسته است. از گاز نیتروژن فوق بحرانی به عنوان عامل فوم زای فیزیکی واز نانو لوله کربن به عنوان نانو ذرات برای بهبود فرآیند هسته گذاری در این تحقیق استفاده شده است.
در این پروژه از دو دور (90 و RPM 60 )برای اختلاط مواد اولیه استفاده در دمای 190 ومدت زمان 12 استفاده شد. سه عامل تاثیرگذار بر روی مورفولوژی و خواص فوم، به عنوان متغیر در نظر گرفته شده که عبارتند از: غلظت نانو رس (0و1وPhr 3)، فشار اشباع (80 و100 بار)، و زمان فوم شدن (5 و10 ثانیه). توزیع ذرات نانو در آلیاژ PP/EPDM و اثر آن بر فرآیند فوم شدن نیز بررسی گردید. روند نگارش این پایان نامه بدین شیوه است که ابتدا در فصل دوم ی بر پلیمرهای EPDM ،PP، و آلیاژ انجام می شود، بعد از آن کوتاهی بر نانوکامپوزیت های پلیمری وتوزیع ذرات نانو در آلیاژهای پلیمری داریم و سپس فوم های پلیمری مورد بررسی قرار می گیرند. پس از آن درمورد فوم های میکروسلولار و گازهای فوق بحرانی بحث شده و در ادامه ی داریم بر روش های تولید فوم میکروسلولار و عوامل موثر بر مورفولوژی آنها؛ در انتهای فصل نیز به فوم های نانوکامپوزیتی و فرآیند های هسته گذاری فوم می پردازیم. در فصل سوم مشخصات مواد و تجهیزات مورد استفاده در پروژه به علاوهی آزمونهای انجام شده شرح داده شده است. در ادامهی فصل تجربی روشهای انجام کار شامل روش تهیهی نمونه نانو کامپوزیتی، فوم کردن آن و طراحی آزمایشات توضیح داده میشود. فصل چهارم بحث پیرامون نتایج به دست آمده از آزمونهای مختلف است. در این فصل ابتدا بررسی مورفولوژی آلیاژ می پردازیم.بعد از آن به
بررسی خواص مکانیکی فومها می پردازیم. و در ادامه به بررسی رئولوژی و در پایان نیز توزیع ذرات نانو در1 آلیاز توسط آزمون های مختلف از جمله خواص فیزیکی مکانیکی, آزمون میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM), آزمون دانسیته و آزمون رئولوژی می پردازیم و اثر ذرات نانو بر فوم شدن بررسی می گردد.
تعدادصفحه :114

:
در سالهای اخیر نانو کامپوزیتهای پلیمر– خاك رس هم در صنعت و هم در تحقیقات مورد توجه زیادی قرارگرفته اند. زیرا وقتی که با میکرو و ماکرو- کامپوزیت های معمولی و یا پلیمر های خالص مقایسه می- شوند، بهبود چشم گیری در خواص آنها مشاهده می شوند. این ارتقا شامل افزایش استحکام کششی و مقاومت حرارتی، افزایش مقاومت در مقابل نفوذ پذیری گازها، تمایل به اشتعال کمتر و افزایش تخریب پذیری آنها در مقابل پلیمرهای خالص متناظر می باشد.به عبارت دیگر خواص و تولید این مواد از نظر تئوری و شبیه سازی بسیار مورد توجه قرار گرفته است و این سیستمها به منظور مطالعه ساختار و خواص دینامیکی پلیمرها بسیار سود مند هستند.

کامپوزیت ها دسته وسیعی از موادند که بنا به کاربردهای خاصی که برای آنها در نظر گرفته می شود دارای شکل ها و انواع مختلفی هستند . این دسته از مواد به طور کلی به دو جزء ماتریس و تقویت کننده تقسیم می شوند ، بیشتر موادی که درجزء ماتریس کامپوزیت ها استفاده می شود به سه دسته کلی مواد : فلزی، پلیمری و ، ن سرامیکی می باشند. پلیمرها به دلیل مقاومت در برابر خوردگی هزینه های پایی ، فرآیند و چگالی کم بیشتراز سایر مواد دیگر به عنوان ماتریس در کامپوزیت ها مورد استفاده قرار می گیرد. در سالهای اخیر محققان زیادی با بهره گیری از روش های مختلف تلاش داشته اند که خواص مکانیکی و شیمیایی پلیمرها را در برابر عوامل فیزیکی و شیمیایی مختلف افزایش دهند تا این مواد جایگزین مناسبی برای مواد دیگر شوند . مواد متنوعی با جنس و ساختارهای مختلف مانند: اکسیدهای فلزی و معدنی، شیشه و الیاف و غیره به عنوان جزء تقویت کننده در کامپوزیت های پلیمری با ماتریس های ترموست و ترمو پلاستیک مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از جزء تقویت کننده در کامپوزیت های سبب بهبود پاره ای از خواص از مقاومت کششی، سختی، دمای واپیچش حرارتی می شود و همچنین استفاده از جزء تقویت کننده ناپیوسته (الیاف با طول کوتاه و انواع پر کننده ها) سبب کاهش هزینه ها و بهبود پایداری ابعادی مواد پلیمری می شود . در نتیجه استفاده از این دسته از کامپوزیت ها در کاربردهای ساختمانی به دلیل پایداری ابعادی و سختی مناسب عمومیت پیدا کرده است. اگر چه استفاده از اجزاء تقویت کننده سبب بهبود پاره ای از خواص این مواد می گردد اما سبب افزایش چگالی مواد پلیمری تا حدود 50% شده و فرآیندپذیری آنها را با مشکل مواجه می سازد [1] . نانوکامپوزیت های پلیمری دسته

 جدیدی از مواد کامپوزیتی هستند که در آنها اجزایی با طبیعت معدنی و اندازه های بسیار کوچک (در ابعاد نانو) و با ساختارمانند: اکسیدهای فلزی با ساختاری سه بعدی، خاك رس با ساختاری لایه ای و دو بعدی و نانو لوله های کربنی با ساختاری یک بعدی به عنوان جزء تقویت کننده به میزان کمتر از 6% وزنی در ماتریس های پلیمری مورد استفاده قرار می گیرند . بنابراین نانو کامپوزیت ها ترکیبی از دو مفهوم کامپوزیت و مواد نانو ذره هستند. نانو کامپوزیت ها با داشتن خواصی بر جسته مانند: (1) سختی و استحکام بالا با وجود وزن بسیار کم در مقایسه با کامپوزیت های سنتی، (2) داشتن خواصی عالی در برابر نفوذ گازها و بکار نبردن روش های سنتی مانند: استفاده از چند لایه پلیمری، (3) راحتی فرآیند بازیافت و (4) کدر نبودن به دلیل کم بودن ضخامت نانو ذرات نسبت به طول موج نور، بسیار مورد توجه دولت ها ، مراکزتحقیقاتی ، دانشمندان و صنعت قرار گرفته اند[2]. همچنین استفاده از نانو ذراتی مانند : خاك رس، نانو الیاف و نانو لوله های کربنی و غیره ، با داشتن نسبت طول به عرض بالا در مقایسه با تقویت کننده های سنتی مانند شیشه و تالک و غیره ، اثر زیادی روی خواص مانند سختی ، استحکام و مقاومت در برابر ضریه و غیره دارد . به طور مثال خاك رس با داشتن ساختار لایه ای دارای نسبت طول به عرض (500-50) و سطح ویژه بسیار زیاد و مدول بالا (178GPa) دارای پتانسیل بالایی برای افزایش خواصی مانند : سختی و استحکام ، مقاومت در برابر نفوذ گازها ، پایداری ابعادی ، مقاومت در برابر حلال ها و اشعه ماورابنفش  و مقاومت در برابر آتش هستند ، که در طیف وسیعی از پلیمرها مورد استفاده قرار می گیرند.

فصل اول:
1 -1) اهداف سمینار
بدست آوردن ترکیب در صد بهینه نانو ذرات Cloisite 15A در ماتریس پلی اتیلن گرید لوله ( -HDPE (EX3 شناخت مورفولوژی نهایی نانو ذرات Cloisite 15A در در ماتریس پلی اتـیلن گریـد لولـه ( -HDPE  (EX3 بررسی ارتباط خواص فیزیکی – مکانیکی نانو کامپاند بدست آمده با خواص رئولوژیکی و تعمیم آن بـا آزمون شکل شناسی پراش پرتو ایکس نانو ذرات در ماتریس پلی اتیلن بدست آوردن نانوکامپاند با مشخصات مطلوب برای استفاده در لوله های چند لایه بدست آوردن اطلاعات با جزئیات بیشـتر از پلـی اتـیلن گریـد لولـه (HDPE- EX3)بـرای اسـتفاده درتحقیقات آتی و همچنین صنایع پایین دست.
2 -1) پیشینه تحقیق:
تحقیقات دانشگاهی و تلاش های گسترده شرکت های تجاری برای دست یابی به موادی ارزان قیمت که دارای کاربردهای فوق العاده باشند هر دو از جمله زمینه های رشد نانو کامپوزیت ها بودند، که سبب شدند نانوکامپوزیت ها در اواخر سال 1980 به عنوان دسته جدیدی از مواد به دنیای علم و زندگی معرفی شوند. اولین کارهای تحقیقاتی در زمینه نانوکامپوزیت توسط محققان شرکت خودروسازی تویوتای ژاپن انجام گرفت،
و از آنها به عنوان پیشگامان اولیه تهیه و استفاده نانو کامپوزیت ها نام برده می شود[3]. این شرکت با تهیه نانوکامپوزیت نایلون 6 و استفاده از آن در تهیه قطعاتی که در اتومبیل های معمولی استفاده می شد به عنوان اولین شرکتی شناخته می شود که از نانو کامپوزیت ها به عنوان یک ماده تجاری در خودروهای تولیدی اش استفاده کرد. شرکت های دیگر نیز با پیروی از شرکت تویوتا استفاده از نانوکامپوزیت ها را در تهیه قطعات مورد نیاز خود شروع کردند.

:
رنگرزی به عملیاتی گفته می شود که در طی آن کالای نساجی در محلولی که شامل مواد رنگرزی و مواد ضروری دیگر است رنگ شود و رنگ نسبتا بادوامی بدست آورد.این بدان معنی است که رنگ کالای رنگرزی شده نباید به آسانی در اثر شستشو و یا در معرض نور زایل گردد.
زمانیکه یک کالای رنگ نشده در یک حمام مناسب قرار می گیرد ، جذب رنگ در ابتدا سریع خواهد بود، و سپس این سرعت جذب کاهش می یابد. هرچند در آخر دیگر مقدار رنگ در کالا افزایش نمی یابد اما این فرض اشتباه است که سیستم را در این حالت یک سیستم استاتیک درنظر بگیریم و حرکت مولکول های رنگ بین کالا و حمام را تمام شده فرض نمائیم. در حقیقت مبادله رنگ بین حمام و کالا در این شرایط در حال انجام می باشد با این تفاوت که مقدار جذب و دفع در این شرایط با هم برابر می باشند. در این شرایط می باشد که سیستم به حالت تعادل رسیده است.اطلاعات در فرایندهای رنگرزی تعادلی ، به صورت ایزوترم جذب بیان می شوند. در واقع ایزوترم جذب توزیع رنگزا در بین دو فاز حمام و الیاف را بررسی و نشان می دهند.
خصوصیات الیاف اکرلیک و اصول رنگرزی با رنگ بازیک و شیمی فیزیک جذب رنگ ومباحث فراصوت
فصل اول :خصوصیات رنگزای بازیک و الیاف اکرلیک و اصول رنگرزی با رنگ بازیک و شیمی فیزیک جذب رنگ ومباحث فراصوت :
1-1-مواد رنگرزی بازیک (Basic dyes):
یک ماده رنگرزی بازیک بر طبق تعریف انجمن رنگرزان و نقاشان (SDC) یک ماده رنگرزی کاتیونیک است که به طور ذاتی نسبت به انواع اسیدی الیاف آکریلیک پنبه دندانه داده شده با تانن (Tannin-mordanted) تمایل به جذب دارد . مواد رنگرزی بازیک در محلول آبی یونیزه شده و کاتیون رنگی میدهند. از قدیمی ترین مواد رنگرزی مصنوعی بازیک مأوین پرکین است که در این گروه قرار دارد . از خواص برجسته آنها درخشندگی زیاد می باشد ، اما ثبات نوری ضعیفی دارند و به خاطر همین مسئله این دسته از مواد رنگرزی تا قبل از پیدایش الیاف آکریلیک کاربرد چندانی نداشته اند . ولی ثبات نوری خوب و قابلیت جذب خوب آنها نسبت به الیاف آکریلیک که باعث رنگرزی های عمیق با ثبات شستشویی خوب گردید ، موجب شد تا دوباره این دسته از مواد رنگرزی مورد توجه قرار گیرند .]1[
1-2-خواص فیزیکی و شیمیایی الیاف آکریلیک

الیاف آکریلیک الیافی هستند مقاوم در برابر محیط های اسیدی ولی در برابر محیط های قلیایی مقاومت چندانی ندارند ، مخصوصاً دردرجه حرارت بالا . الیاف آکریلیک در برابر اکسیدکننده ها مقاوم هستند، به همین جهت برای بهتر سفید کردنشان میتوان از حمام کلریت سدیم استفاده نمود. الیاف آکریلیک مقاومتشان در برابر حرارت خوب است مثلاً اگر به مدت دو روز در معرض دمای 150 درجه سانتی گراد قرار بگیرند مقاومت اولیه شان کاهش پیدا نمیکند. در دمای 200 درجه سانتی گراد رنگ آنها زرد شده و در دمای بیش از 200 درجه سانتی

 گراد قهوه ای رنگ می شوند. بهترین معرف یا حلال آنها D.M.F. (دی متیل فرم آمید) می باشد. الیاف آکریلیک با معرف هایی نظیر Shirlastin یا نئوکارمین W به صورت رنگ پریده و کدر درمی آیند]2[ .

الیاف آکریلیک منظم از پلیمری تشکیل شده اند که شامل 85% یا بیشتر مونومرآکریلونیتریل می باشند. بقیه آن را مونومرهایی که عموماً ، اسیدآکریلیک ، متیل متاآکریلات وینیل استات یا یک ترکیب وینیل تشکیل می دهد و این مونومرها جهت بهبود بخسیدن به خواص رنگ پذیری و خواص مکانیکی و ساختمان الیاف اضافه می شوند. این الیاف توسط هرل و گریر مورد بحث قرار گرفته است. به علت اینکه در پلیمر شدن الیاف اکریلیک تجارتی از کاتالیزورهای اکسایشی کاهشی (پروسولفات پتاسیم و بی سولفیت سدیم) استفاده به عمل می آید، برای نشستن مولکول های مواد رنگرزی دارای مکان های اسیدی هستند . این مکان ها در انتهای زنجیرها قرار دارند و مقدار آن ها عموماً 30 تا 35 هزارم وزن شیمیایی (اکی والان9 بر کیلوگرم است و نقش انها قابلیت رنگ پذیری با مواد رنگرزی کاتیونی است . این مکان ها احتمالاً گروه های سولفونیک اسید است که فراوانی آنها به مقدار گوگرد موجود در لیف بستگی دارد . در بسیاری از الیاف اکریلیک تعداد ، این مکان ها چه از طریق مونومرهای به کار رفته و چه از طریق مواد اضافه شده به پلیمر افزایش می یابد]2[ .
همان طور که مطلعیم در مورد کلیه رنگرزی ها در درجه اول حصول رنگرزی یکنواخت حائز اهمیت است در مورد رنگرزی الیاف آکریلیک چنین حالتی مستثنی نیست . جهت حصول رنگرزی یکنواخت بررسی هایی انجام شده که نتایج زیر حاصل گردیده است :
1- اجرای عمل رنگرزی در شرایطی که انتشار ماده رنگرزی در محلول و افزایش دمای حمام رنگرزی در شرایطی کاملا منظم و حساب شده افزایش یابد ، این امر در مورد دستگاه های رنگرزی که کالا ثابت و محلول رنگرزی در گردش باشد صادق است . ماننداجرای عمل رنگرزی درماشین های اتوکلاو خواه طاقه رنگ کنی خواه بوبین رنگ کنی خواه کلاف رنگ کنی . در مورد دستگاه های رنگرزی که در آن محلول رنگرزی ثابت و کالا در حال گردش باشد . مانند ماشین رنگرزی وینچ یا ژیگر الزامی است که علاوه بر کنترل دمای حمام کالای مورد رنگرزی نیز در شرایطی منظم و حساب شده چرخش کند .
بعضی از سازندگان مواد رنگرزی در سطح بین المللی جهت حصول رنگرزی یکنواخت در مورد الیاف آکریلیکی اجرای عمل رنگرزی را در دمای ثابت پیشنهاد می نمایند بنابه مثال BASF ، آلمان روشی به نام دفی ترم Defetherm را پیشنهاد می کند .در این روش رنگرزی در دمای 1±96 درجه سانتیگراد پیشنهاد می گردد ، یعنی درجه ای بالاتر از دمای انتقال شیشه ای الیاف .
بنابراین جهت حصول رنگرزی یکنواخت با حداکثر رمق کشی (90 الی 95 درصد) استفاده از یکنواخت کننده ها پیشنهاد می گرددیکنواخت کننده هارادررنگرزی آکریلیک (Levelling agent) نمی گویند بلکه به آنها کند کننده یا ریتاردر (Retarder) می گویند . از نظر ساختار شیمیایی ریتاردها به دو طبقه تقسیم می شوند که عبارتند از :
الف – ریتاردهای آنیونی
ب – ریتاردهای کاتیونی
در حال حاضر استفاده از ریتاردهای کاتیونی متداول تر است . با توجه به ساختار شیمیایی ریتاردها ، مکانیزم آنها در حمام رنگرزی کاملاً متفاوت می باشد . ریتاردهای کاتیونی مانند مواد رنگرزی بازیک هستند منتهی گروه کرومموفور ندارند و در حمام رنگرزی مشابه آنها عمل می کنند . یعنی جهت نشستن روی گروه های منفی لیف با ماده رنگرزی منفی رقابت می کنند.

چین خوردگی و چروک در پارچه زمانی روی می دهد که تعداد زیادی انحنای مضاعف در پارچه بوجود آید. بطوریکه باعث ایجاد تغییر شکل سطحی و غیر سطحی نسبتاً دائمی در پارچه شود.

از سال ۱۹۵۰ مصرف کنندگان بطور فزاینده ای از چروک لباس های پشمی آگاهی پیدا کردند. در همان زمان تکنیک های شیمیایی برای جلوگیری از ایجاد چروک در پارچه های پنبه ای رواج یافت. بعلاوه پارچه هایی که از مخلوط پشم- پلی استر بافته می شوند، بطور ذاتی

 استعداد کمتری برای چروک شدن نسبت به پارچه های خالص پشمی دارند.

امروزه شرایطی که منجر به ایجاد چروک در پارچه ها می شوند، بهتر شناخته شده است. اینکه آیا لباس چروکدار برای پوشیدن مناسب است یا خیر، بستگی به این دارد که مصرف کننده از لحاظ بصری چگونه آنرا برآورد می کند [۱].
١-٢ تئوری های چروک
١-٢-١ مکانیزم و مراحل تشکیل و ظهور چروک در پارچه
چروک یک نوع تغییر شکل سه بعدی پارچه است یعنی دارای طول ،عرض و عمق است .
چاپمن[1] ]۱[ معتقد است که چهار مرحله برای تشکیل و ظهور چروک در پارچه وجود دارد که عبارتنداز:
الف) کمانش پارچه
ب) فشار بکار رفته برای کمانش ها برای تیز نمودن چروک های ایجاد شده در پارچه
ج) از بین رفتن تنش های ویسکوالاستیکی در الیاف، هنگامی که چروک بر آنها اعمال می شود.
د) رهایی پارچه هنگامی که نیروهای ویسکوالاستیکی به تدریج باعث برگشت پذیری پارچه می شود.
عملکرد چروک در پارچه ها بستگی به این دارد که آن لباس چگونه پوشیده شود یا اینکه در چه شرایط محیطی و دمایی از آن استفاده گردد.