وبلاگ

:

به طور معمول تمایلی میان ذرات غیر آلی و مواد پلیمری مانند کالاهای نساجی وجود ندارد. به سبب سطح انرژی متفاوت میان ذرات آلی و غیرآلی یک نوع حالت دفعی بین سطوح ایجاد می شود. این مسئله در نانو ذرات به علت سطح ویژه بالای آنان تشدید می گردد. متعاقبا ایجاد تکمیل ضد باکتری با استفاده از نانو ذرات نقره، تکمیلی پایدار خصوصا در برابر شستشو نمی باشد. روش های گوناگونی برای بهبود ثبات شستشوئی نانو ذرات نقره ارائه شده است که می توان به استفاده از کمپلکس نقره / سولفید اشاره نمود که با کالای پشمی پیوند برقرار نموده و ثبات بالایی حاصل می گردد و یا از پلیمرهای شبکه ای شونده مانند پلی سیلوکسان و بوتان تترا کربوکسیلیک اسید برای

 ایجاد شبکه و حبس فیزیکی نانو ذرات نقره و دی اکسید تیتانیوم و در نتیجه افزایش پایداری ذرات بهره گرفته شده است. روش های فیزیکی نیز مانند اشعه اولتراسونیک و کندوپاش مغناطیسی، برای افزایش ثبات نانو ذرات بر روی کالا به کار  گرفته شده اند. از این رو در این طرح 3 روش برای افزایش پایداری ذرات بررسی می گردد.

فصل اول
کلیات
1-1- شیمی سلولز:
سلولز جزء اساسی مواد گیاهی است تقریبا یک سوم مواد تشکیل دهنده سلول های دیواره گیاهان را شامل می شود. در طبیعت، سلولز هرگز به طور خالص یافت نمی شود؛ به طوری که در چوب حدود 50 – 40 و در کتان 85 – 60 و پنبه حدود 90 درصد وزن لیف را تشکیل می دهد. به طوری که ملاحظه می شود پنبه مهمترین منبع سلولز طبیعی است.
ساختمان شیمیایی سلولز:
پس از سال ها مطالعه و تحقیق که در مورد سلولز انجام گرفته است به این نتیجه رسیده ایم که سلولز ترکیبی آلی از پلیمرهای بلند است که از تکرار واحدهای سلوبیوز تشیکل شده است. این واحد با اتصال گلوکزریدیک به هم مربوط می شوند. هر واحد سلوبیوز از دو واحد (حلقه) گلوکزی پیرانوز تشکیل شده است که ساختمان آنها با فرمول زیر پیشنهاد شده است.